در سال های اخیر بحران گرمایش جهانی به نگرانی اصلی کشورها در سراسر جهان تبدیل شده و بسیاری از صنایع را تحت تاثیر قرار داده است. دولت ها چاره اندیشیدند تا برای غلبه بر این بحران، انتشار گاز کربن را به حداقل برسانند.
علارغم اینکه صنعت کشتیرانی ملزم به رعایت استانداردهای محکم و منسجمی در زمینه انتشار گاز کربن است؛ اما با وجود تمامی این تلاشها، حمل و نقل دریایی سهم عمدهای در انتشار گاز کربن جهانی دارد.
طبق گزارش سازمان بینالمللی دریانوردی، انتشارات گاز کربن ناشی از فعالیت های کشتیرانی حدود 2.89 درصد از کل انتشار گازهای گلخانهای (GHG) را تشکیل میدهد. اما داستان اینجا تمام نمیشود؛ بر اساس این واقعیت که 80 درصد از تجارت جهانی و به دنبال آن حمل و نقل بین الملل از طریق دریا انجام می شود و سالانه حدود 11 میلیارد تن کالا بین 150 کشور جابجا می شود، پیشبینی شده است این آمار در سال های آتی بین 10 تا 13 درصد افزایش پیدا کند.
در حال حاضر هیچ روش تضمینی 100 درصدی برای کربن زدایی صنعت کشتیرانی جهانی وجود ندارد؛ اما رهبران صنعت باید همواره از فناوریهای جدید و روشهای تجاری پایدار برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای بهره ببرند.
در ادامه نگاهی عمیقتر به برخی از روش های کربن زدایی صنعت کشتیرانی میاندازیم.
شرکتهای کشتیرانی بینالمللی در حال بررسی استراتژی های کربن زدایی مختلف و فناوری های نوظهور برای کاهش اثرات زیست محیطی هستند. اگر نتوانیم انتشار گاز کربن در این صنعت را به حداقل برسانیم، تحقق هدف جهانی " کربن خنثی (carbon neutral)" تا سال 2050 بسیار دشوار میشود.
جایگزینی سوخت های دریایی مبتنی بر نفت با سوخت های دوستدار محیط زیست، یک استراتژی کلیدی کربنزدایی است. این سوختها به تنهایی میتوانند به طور قابل توجهی انتشار کربن را کاهش داده و در بهترین حالت ممکن، حذف کنند.
بسیاری از شرکت های کشتیرانی در حال حاضر از سوخت های جایگزین مانند زیست سوخت، گاز طبیعی مایع، هیدروژن، آمونیاک و متانول برای تامین انرژی کشتی های خود استفاده می کنند. این سوخت ها انتشار گاز کربن کمتری نسبت به سوختهای فسیلی دارند.
با این وجود که استفاده از سوخت های جایگزین از نظر فنی ممکن است نتایجی امیدوارکننده در پی داشته باشد، اما چالش اصلی در این زمینه، هزینه میباشد. در صورت پیاده سازی این استراتژی احتمالا سوختهای جایگزین به طور گستردهتری مورد استفاده قرار خواهند گرفت، اما باز هم رهبران این حوزه در ابتدا برای انجام این سرمایهگذاری بزرگ تردید میکنند.
محدودیتهای زنجیره تامین کنونی نیز در این تصمیمها نقش پررنگی دارند. لازم است تجهیزاتی مانند موتورها، پیلهای سوختی، سیستمهای محرکه و سایر فناوریهای یکپارچه، مقرون به صرفهتر تولید شوند تا این روش کربنزدایی بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
برخی از فعالیتهای صنعتی و فناوریهای تولید آب میتوانند بر میزان انتشار گازهای گلخانهای تأثیر بگذارند. بر همین اساس، فناوریهای پیشرفته آب در حال ظهور هستند تا به صنعت کشتیرانی برای رسیدن به انتشار کربن صفر خالص (net-zero emissions) کمک کنند.
به عنوان مثال، برخی از کشتیها سیستمهای خنککننده آب متشکل از لولهها، خنککنندهها و پمپها را بهینهسازی کردهاند تا مقاومت جریان آب کاهش پیدا کند. این سیستمها به کشتیها اجازه میدهند تا 20 درصد در انرژی الکتریکی صرفهجویی کنند و مصرف سوخت را تا 1.5 درصد کاهش دهند.
سیستم اسکرابر، یکی دیگر از فناوری های مفیدی است که بیشتر توسط تاسیسات صنعتی استفاده می شود. سیستم های اسکرابر با حذف سموم و سایر عناصر مضر از گاز، خصوصا کاهش انتشار گوگرد، کیفیت هوای بیرون را بهبود می بخشند و اثرات نامطلوب صنعت بر محیط زیست را کاهش می دهند.
اخیرا یک شرکت در هلند جایگزین کوچکتر و مقرونبهصرفهتری برای سیستم اسکرابر پیدا کردهاست. به این صورت که با استفاده از فناوری جذب کربن، CO2 را در باتری های 20 فوتی ذخیره می کند. این سیستم جایگزین، دارای دو باتری CO2 است و میتواند انتشار کربن را تا 70 درصد کاهش دهد.
پتانسیل نیروی الکتریکی برای به حرکت درآوردن کشتیها، موضوعی است که تا کنون کمتر توسط محققان بررسی شده است. یک مطالعه اخیر از Nature Energy نشان داده است که استفاده از کشتی های برقی در مسیرهای کمتر از 1500 کیلومتر، یک گزینه مقرونبهصرفه به شمار میرود.
در حال حاضر ممکن است صنعت کشتیرانی آمادگی تغییر به ناوگان برقی را نداشته باشد، اما انجام این کار قطعا نقش مهمی در حمایت از طرحهای کربنزدایی خواهد داشت. اخیرا برخی از استارتآپها در حال آزمایش باتریهای الکتریکی برای کشتیهای کوچک هستند.
گاز کربن یکی از اصلی ترین گازهای مضر منتشر شده است، اما انتشار سایر گازهای دارای اکسیدهای گوگرد و نیتروژن نیز سلامت انسان را تهدید میکند. این گازها هوا را آلوده میکنند و در برخی از موارد منجر به مرگ زودرس میشوند.
هیچ راهحل تضمینی 100 درصدی برای کاهش انتشار گاز کربن وجود ندارد. این تغییر بزرگ نمیتواند یک شبه اتفاق بیفتد. زمان، تلاش و پشتکار به همراه روحیه ریسک پذیر برای پیادهسازی استراتژیها و فناوریهای نوظهور، لازمهی موفقیت در مسیر کربنزدایی صنعت کشتیرانی است.
منبع: Shipping and Freight Resource
برای این مطلب هیچ نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را ثبت کنید.
0 نظر