نیاز به استفاده از نفتوگاز بعنوان اصلیترین تامین کنندهی انرژی و نقش آن در تولید بسیاری از محصولات صنایع دیگر بعنوان مواد اولیه از علل بالارفتن اهمیت هرروزهی صنعت نفتوگاز میباشد. به همین منظور برای پیشبرد اهداف این صنعت و استفاده درست از این ماده ارزشمند، بهینهسازی زنجیره تامین و استفاده از مزیتهای لجستیک در صنعت نفتوگازعنوان کلیدیترین راه حل شناخته شود.
براساس گزارشات اوپک، ایران به عنوان سومین دارنده ذخایر نفت خام با بیش از 160 میلیارد بشکه نفت درجا و باتوجه به آمار شرکت بی پی، پس از ونزوئلا، عربستان سعودی و کانادا در رتبهی چهارم دارندگان ذخایر نفت جهان میباشد. گزارشهای سازمان زمینشناسی آمریکا حاکی از این است که ایران پس از روسیه و عراق، رتبهی سوم دارندهی ظرفیتهای اکتشافی جدید صنعت نفتوگاز است و بر اساس آمارهای منتشر شده، تا 94 سال آینده نفت خام قابل اکتشاف و عرضه میباشد.
پایههای صنعت نفتوگاز را میتوان استوار بر چهار شرکت اصلی از جمله شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی گاز ایران، شرکتهای پالایش و پخش فرآوردههای نفتی و شرکت ملی صنایع پتروشیمی دانست و عملکرد آن وابسته به این صنایع است. با بررسیهای صورت گرفته در خصوص صنعت نفتوگاز، ایران بعنوان کشور نخست دارندهی ذخایر هیدروکربوری شناخته میشود.
از ابتدای تاسیس، شرکت نفت ایران بعنوان بزرگترین شرکت نفتی جهان و عضو اصلی اوپک همواره در تلاش بوده تا مسیر اصلی خود را بر پایهی افزایش فعالیتهای اکتشافی، حفاری، افزایش تولید نفتوگاز، پژوهش و توسعه، پالایش و توزیع نفت، گازوفرآوردههای نفتی و همچنین صادرات، بنا نهاید.
شرکت ملی گاز ایران، با تلاش برای افزایش بهرهوری استفاده از گاز به عنوان مادهای گرانقدر و ارزشمند نه تنها به خاطر سوخترسانی بلکه به خاطر توانایی استفاده در هزاران نوع کالای صنعت پتروشیمی و ارزآوری اقتصادی و صادرات، سعی در رشدی متناسب با روند اقتصادی و سیاسی کشور داشته و بعد از تلاش پیدرپی توانسته است اکنون جزو یکی از ده شرکت برتر خاورمیانه در حوزهی گاز باشد.
مخازن نفتی ایران در 3 گروه سازند آسماری، بنگستان و خامی دستهبندی میشوند که از این میان عمده ذخایر نفت درجای ایران بالغ بر ۳۰۰ میلیارد بشکه در سازند آسماری قرار دارد. در گروه بنگستان نیز ۲۸۰ میلیارد بشکه نفت درجا وجود دارد. در عین حال ذخیره نفت درجای سازند خامی نیز بالغ بر ۱۲۶,۵ میلیارد بشکه میباشد.
میادین نفتوگاز:
بنابر گزارشات وزارت نفت، در مجموع از کلیهی ذخایر نفتی کشف شده کشور، 55 درصد و برای ذخایر گازی 23 درصد توسعه یافتهاست. منابع نفتوگاز به دو دستهی میادین نفتوگاز خشکی و دریایی تقسیم بندی میشوند. در جدول ذیل اسامی شرکتها با دستهبندی نشان داده شده است.
براساس گزارشات میتوان خاطر نشان کرد که در منابع نفتی خشکی، شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب، بزرگترین تولید کنندهی نفت ایران و متشکل از 5 شرکت میباشد.
1. شرکت بهره برداری نفتوگاز کارون
2. شرکت بهره برداری نفتوگاز مارون
3. شرکت بهره برداری نفتوگاز آغاجاری
4. شرکت بهره برداری نفتوگاز گچساران
5. شرکت بهره برداری نفتوگاز مسجد سلیمان
1. نفت خام(Crude oil)
2. گاز ساختگی (SUBSTITUTE NATURAL)
3. گاز سنتز (SYNTHESIS GAS)
4. گاز شهری (TOWN GAS)
5. گاز شیرین (SWEET GAS)
6. گاز طبیعی (NATURAL GAS)
7. گاز طبیعی فشرده ( COMPRESSED NATURAL GAS)
8. مایعات گاز طبیعی (NATURAL GAS LIQUIDS)
9. گاز طبیعی مایع ( Liquefied natural gas LNG)
10. گاز غیر همراه (NON-ASSOCIATED GAS)
11. گاز کلاهک گاز (GAS CAP GAS)
12. گاز مشعل (FLARE GAS)
13. گاز مایع (LPG)
14. گاز همراه (ASSOCIATED GAS)
با توجه به آخرین آمارهای منتشر شده تا سال 2017، ایران به عنوان دومین دارندهی ذخایر گازی جهان، بعد از روسیه قرار گرفتهاست. همچنین بعد از آمریکا و روسیه جایگاه سوم در تولید گاز طبیعی در جهان را به خود اختصاص داده است.
با توجه به گزارشات خبرگزاری شانا هم اکنون صنعت نفت دارای 61 هزار نیروی رسمی، 4 هزار نیروی مدت معین، حدود 35 هزار نیروی مدت موقت، و 105 هزار نیروی ارکان ثالث است. با توجه به کشف مداوم منابع نفتوگازی جدید، ظرفیت صنعت نفتوگاز همواره برای جذب نیروهای جدید بالاست و با سرمایهگذاریهای صورت گرفته در صنایع پایین دست و برنامه توسعهی آنها، میتوان آیندهی خوبی را برای جذب نیرو در صنعت نفتوگاز متصور بود.
بنابر گزارشات وزارت نفت، سالانه بالغ بر 25 میلیارد دلار باید در صنعت نفت سرمایهگذاری شود. در غیر این صورت کل چرخهی صنعت نفتوگاز دچار مشکل و اختلال میشود. بخشی از صنعت نفت نیازمند توسعهی فناوری و بخشی دیگر نیازمند تامین مالی است که وزارت نفت با استفاده از روشهای مختلف از جمله روش الگوی جدید قراردادهای نفتی، قراردهای EPC و یا EPD و تامین بخشی از منابع از بازار سرمایه اوراق، صنعت نفت را توسعه میبخشد.
درست است که برای تولید برق، منابع متعارف فسیلی همچنان مسلط باقی میمانند، اما به دنبال تغییر تفکر جهانی به منظور استفاده از منابع تجدیدپذیر برای تولید انرژی مورد نیاز بشر، صنعت نفتوگاز باید به دنبال تغییر رویکرد خود در فروش نفت خام و محصول تولیدی در مراحل اولیه باشد. چرا که در سال های آتی و با توجه به پیش بینیهای صورت گرفته میتوان اذعان داشت که فروش این محصولات برای تولید انرژی بخشی از وجههی کارکردی خود را از دست خواهد داد و باید با سرمایهگذاری و تکنولوژی به روز دنیا در جهت تولید محصولات پیچیدهی مورد نیاز صنایع دیگر گام برداشت.
با توجه به گزارشات شرکت ملی نفت در سال 1395، تولید روزانه نفت حدود 4 میلیون بشکه، گاز 850 میلیون مترمکعب و میعانات گازی 750 هزار بشکه بوده است و پیش بینی میشود تا سال 2025 در نمودار جهانی به رتبهی ششم در نفت و پنجم در گاز خواهیم رسید.
یکی از مهمترین میدانهای گازی که بزرگترین میدان مشترک جهانی (ایران-قطر) نیز نام دارد، میدان گازی پارس جنوبی است که بنابر اطلاعات ثبت شده بالغ بر 600 میلیون مترمکعب گاز به صورت روزانه از آن برداشت میشود که عامل پیشتازی ایران نسبت به قطر میباشد.
همچنین 85 درصد از تجهیزات نفت، گاز و پتروشیمی در داخل کشور تامین میشود که شامل 10 قلم از کالاهای مورد نیاز صنعت نفت میباشد و کالاهای دیگر هم برای تولید در آینده در نظر گرفته شده است. متاسفانه نداشتن استاندارد ای پی اِی موجب عدم صادرات این محصولات به کشورهای دیگر شدهاست.
همانطور که پیشتر گفته شد، سهم قابل توجهی از منابع هیدروکربوری در ایران قرار گرفته است و بنابر آخرین گزارشات درسال 97، ذخایر در دسترس هیدروکربور حدود 160 میلیارد بشکه برآورد میشود.
مراحل اصلی زنجیره تامین در صنعت نفتوگاز شامل 4 گام از قبیل اکتشاف، تولید، پالایش و مصرف است. این مراحل ارتباط قوی بین شرکتها و تامین مواد اولیهای که در طول این زنجیره احتیاج است را نشان میدهد. هر کدام از موارد نام برده شده شامل عملیات و فرآیندهای است که به اختصار تشریح میشود.
اکتشاف: شامل عملیات های لرزه نگاری، جغرافیایی و ژئوفیزیک است.
تولید: شامل حفر، ذخیره سازی، تولید و مهندسی تاسیسات است.
پالایش: ترکیبی از فرآیندهای پیچیده است که محصول نهایی آن وارد بازار مصرف میشود. برخی از مراحل پالایش در شکل زیر نمایش داده شده است.
نفتوگاز صنعت اول در تولید انرژی هستند و نقش موثری در اقتصاد جهانی ایفا میکنند. علاوه بر تولید انرژی، رد پای این صنعت را میتوان در بسیاری از صنایع به صورت آشکار و غیر آشکار مشاهده نمود. بسیاری از محصولات شیمیایی نظیر حلالها، داروها، پلاستیک، آفتکشها و کود دارای نفت میباشند.
به طور کلی صنعت نفتوگاز به سه بخش بالادستی، میان دستی و پایین دستی تقسیم میشود.
1. بالادستی:
مشاغل بالادستی متشکل از شرکتهایی است که در اکتشاف و تولید نفتوگاز فعالیت دارند و در دنیا به دنبال مخازن موادخام میگردند و سپس برای استخراج آن مواد حفاری میکنند. این شرکتها اغلب به عنوان E&P برای "اکتشاف و تولید" شناخته میشوند. بخش بالادستی به دلیل عملیاتی چون مکانیابی و حفاری با ریسکهای بالا، عملیات زمانبر و سرمایه گذاریهای کلان رو به رو است.
2. میان دستی:
بخش میان دستی آن شرکتهایی هستند که فعالیت آنها متمرکز بر حملونقل است. آنها مسئول انتقال مواد خام استخراج شده به پالایشگاه ها برای فرآوری نفتوگاز هستند. شرکتهای میان دستی به واسطهی حملونقل دریایی، زمینی، خطوط لوله و ذخیره مواد خام شناخته میشوند. همچنین بسیار مقررات سختی به ویژه در مورد انتقال خطوط لوله دارند و ریسک سرمایه آنها پایین است.
3. پایین دستی
پالایشگاهها مشاغل پایین دستی هستند. این شرکتها مسئول حذف ناخالصیها و تبدیل نفتوگاز به محصولاتی برای عموم مردم مانند بنزین، سوخت جت، روغن گرمایشی و آسفالت میباشند.
لجستیک و حملونقل یکی از مهمترین ارکان صنعت نفتوگاز میباشند به طوریکه نقش لجستیک به طور کامل در کلیهی فعالیتهای صنعت نفتوگاز به ویژه در عملیاتهای گسترده و پیچیده صنعت نفت، گاز، پالایش و پخش و پتروشیمی قابل مشاهده است و میتوان تاثیر آن را در جریان عملیاتهای مختلف همانند عملیات اکتشاف، استخراج، بهرهبرداری، انتقال، راهاندازی پالایشگاهها، تعمیر و نگهداشت، حوادث پیش آمده و سرویس دهی به کارکنان صنعت نفت مشاهده نمود.
از مهمترین قطعات و مواد اولیهی مورد نیاز صنعت نفتوگاز، میتوان به لولهها و متعلقات آن اشاره داشت که باید به طور روزانه تامین شوند و در موعد مقرر آماده باشند. این محمولهها به دلیل اهمیت بالای خود در صنعت نفتوگاز، جزء مهم زنجیره تامین صنعت نفتوگاز محسوب میشوند.
این قسمت از زنجیرهی تامین میتواند با بروز مشکل به یک بحران لجستیکی و عملیاتی برای شرکتهای نفتوگاز منجر شود. تاخیر در رسیدن لولهها و سایر پوششها و مواد میتواند موجب تاخیر بالا در عملیات حفاری و افزایش هزینهها شود. صنعت نفتوگاز با استفاده از سیستمهای یکپارچه لجستیکی سعی در یکپارچهسازی جریان داده ها از مبدا به مقصد را دارند که این مسیله موجب تصمیمگیری آگاهانه در حمل و نقل میشود.
از موارد مورد اهمیت دیگری که میتوان در صنعت نفتوگاز به آن اشاره داشت، ایمنی حملونقل میباشد. صنعت نفتوگاز به واسطهی حساس و خطرناک بودن نوع کالا و همچنین هزینههای بالای صفر تا صد تولید محصولات، مستعد حوادث جبران ناپذیر میباشد. به همین منظور با استفاده از سیستم های یکپارچه لجستیکی، زمانبندی مناسب، سیستم حملونقل مدرن و مناسب محصول بایستی شرایط ایمنی و بهداشت را فراهم نمود و از بروز خطرات احتمالی جلوگیری کرد.
یکی از مهمترین دستاوردهای صنعت گاز که به تازگی اتفاق افتاده است، دستیابی به دانش فنی تولید ماده ادورانت بعنوان یکی از مهمترین مواد حال حاضر صنعت گاز میباشد. این ماده به منظور بودار کردن گاز طبیعی مورد استفاده قرار میگیرد تا در زمان نشتی گاز مصرفکننده را مطلع سازد و از بروز فاجعه جلوگیری نماید. به همین منظور برای افزایش ظرفیت تولید این ماده، مدیریت لجستیک و استفاده از خدمات یکپارچهسازی میتواند، سرعتبخش فرآیند تولید باشد و موجب کاهش واردات ماده ادورانت از کشورهای اروپایی شود.
همانطور که پیش تر اشاره شد، صنعت نفتوگاز به سه بخش بالادستی، میان دستی و پایین دستی تقسیم میشود که میتوان در شکل زیر آنها را به صورت شماتیک نمایش داد.
مدیریت لجستیک به عنوان یکی از روشهای پرکاربرد و اثرگذار در راستای کاهش قیمت تمام شده در سطوح بین بنگاهی و شبکهای مورد استفاده سازمانهای موفق قرار گرفته است. درواقع با کاهش هزینههای لجستیکی میتوان همانند کشورهای موفق، در محصولات خودمزیت رقابتی ایجاد کرد و هزینههای محصولات نهایی را کاهش داد. برخی هزینههای لجستیکی که میتوان به آنها اشاره داشت:
1. هزینه فعالیتهای حمل و نقل و جابجایی.
2. هزینه فعالیتهای ذخیره سازی و یا انبارداری.
3. هزینه مربوط به ارزش زمانی سرمایه در کالاهای راکد در سیستم لجستیک شامل ارزش افزوده حمل و نقل.
4. هزینه تغییر شکل فیزیکی که برای حملونقل، انبارداری و جابجایی ایمن و کارا لازم میباشد.
5. هزینه بستهبندی اضافی مورد نیاز.
6. هزینه اطلاعات و یکپارچهسازی ارتباطات.
7. هزینههای مدیریت سیستم لجستیک.
8. هزینه در دسترس نبودن کالا در هنگام نیاز .
صنعت نفتوگاز با توجه به نقش اساسی خود در جهان و به منظور پیشرفت و افزایش سهم بازار خود در طی سالهای آتی، در پی پیادهسازی برنامه های ویژه و کاربردی میباشد.
با توجه به گزارش بررسی عملکرد دولت دوازدهم در مهر ماه 1400 که به وسیلهی معاونت مطالعات امور تولیدی منتشر شده است، صنعت نفتوگاز به دنبال «افزایش ظرفیتهای جدید و استفاده بهینه از منابع و ظرفیتهای بخش انرژی برای حداکثرسازی بخش ارزش افزوده در زنجیرهی تولید کشور و افزايش صادرات نفت و فراوردههاي نفتي و كسب منافع ارزي بيشتر»، «حداكثر كردن توليد و بهرهبرداري از ميادين مشترك نفتي و گازي با تأكيد بر پارس جنوبي و غرب كارون»، «حفظ و ارتقاي جايگاه كشور در بازارهاي جهاني و منطقهاي انرژي»، «افزايش خوداتكايي در توسعه و كاربرد فناوريهاي پيشرفته با دانشبنيان كردن حوزه انرژي»، «ارتقای امنیت عرضه انرژی مطمئن، پایدار و با کیفیت مناسب»، «افزایش بازیافت و کاهش هدرروی در تولید و مصرف انرژی با رعایت استاندارهای زیست محیطی» و «کارآمدتر ساختن ساختار سازمانی تولیدکنندگان و عرضه کنندگان انرژی کشور متناسب با ساختار شرکتهای پیشرو در این عرصه» در حوزه انرژی به عنوان صنعت بالادست نفتوگاز میباشد.
در حوزه گاز با وجود بهره برداری و برداشت از فازهای جدید میدان پارس جنوبی، به دلیل رشد مصرف و تقاضا و کاهش افت فشار مخازن پارس جنوبی، مشکل تامین گاز در آیندهای نزدیک میتواند چالشی جدی ایجاد نماید. لذا با راهکارهایی همچون اجرای صحیح قوانین کاربردی و قانون اصلاح الگوی مصرف، مدیریت عرضه انرژی همانند افزایش ظرفیت ذخیرهسازی و استفاده از منابع انرژی جایگزین در پی گذر از این چالشها میباشد.
راهکارهای لجستیکی وجود دارد که میتوان از آنها به عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف صنعت نفتوگاز استفاده کرد. پیچیدگی فرآیند صنعت نفتوگاز از مرحلهی اکتشاف تا مصرف نیازمند استفاده از بهترین روشهای لجستیکی میباشد. سیستمهای یکپارچه لجستیک، عارضهیابی لجستیکی، مدیریت لجستیک و زنجیره تامین در کنار هم در کلیهی بخش های بالادستی، میان دستی و پایین دستی قادر به بررسی، کنترل، برنامهریزی، اجرا و آنالیز فرآیند انجام کار میباشند و موجب بهینه سازی کلیهی فرآیندها میشوند.
حملونقل در بخش میان دستی، نقش مهمی در توزیع و ذخیرهسازی نفتوگاز و آیندهی این صنعت بازی میکند. این بخش با چالشهای زیادی روبه رو است. اثرات محیطی، حملونقل ساده و سرمایههای مورد نیاز برای ارتقا فناوری از نگرانیهای این صنعت میباشد. در ادامه برای درک بیشتر آیندهی نفتوگاز به تشریح برخی از روندها میپردازیم.
اتوماسیون
اساسا بدون توجه به صنعت و نوآوری هیچ پیشرفتی وجود نخواهد داشت. حملونقل در بخش میان دستی پلی بین تولید و توزیع نفت است. بنابراین وجود کارایی، شفافیت و سرعت در استراتژی حملونقل، معرف زنجیرهی تامین صنعت نفتوگاز میباشد. به همین منظور این دسته از شرکتها باید اتوماسیون را در سازمان خود پیاده سازی کنند. اتوماسیون موجب افزایش بهرهوری، اشراف بر فرآیند عملیات و ذخیرهسازی موثر دادهها میشود. سرمایهگذاری در نرم افزارهای قابل اعتماد و قدرتمند به اولویت اصلی شرکتهای نفتوگاز منجر شده است.
همکاری بیشتر
صنعت نفتوگاز به سمت فعالیت به صورت مشارکتی پیش میرود که منجر به افزایش انعطافپذیری میان کارمندان، مدل کسبوکار و مشارکت با سایر کسبوکارها میشود. درواقع مشارکت به معنای حرکت به سمت برونسپاری واحدهای با سختی کار بالا و پروژههاست. در آینده ارزش استخدام یک متخصص برای مدیریت یک پروژه خاص بسیار بالاتر از انجام آن توسط تیم داخلی خواهد بود که منجر به افزایش انعطافپذیری و مشارکت با دیگر صنایع میشود.
سازمانهای صنعت نفتوگاز اغلب با انواع چالشهای لجستیکی سروکار دارند. این سازمان ها باید از فناوریهای نوآورانه برای کاهش هزینهها و کمک به دستیابی به محیطی سالمتر استفاده کنند. این صنعت شامل یک زنجیره تامین جهانی است که از حملونقل داخلی و بین المللی، کنترل موجودی، جابجایی مواد، تسهیل واردات/صادرات و فناوری اطلاعات تشکیل شده است.
شرکتها میتوانند زنجیره تامین خود را برای افزایش بهره وری تولید و بازده مالی بهتر، بهینه کنند. به کارگیری برخی از تکنیکهای جدید میتواند هزینهها و عدم اطمینان در زنجیره تامین را کاهش دهد. با کاهش هزینه های نفت، تقاضا برای توجه به میدانهای نفتی دیجیتال افزایش پیدا خواهد کرد.
به وسیله نرمافزارهای دیجیتال میدان نفتی، رفتار یک میدان نفتی در رایانه تکرار میشود و سیستم به صورت آنلاین چرخه را مدیریت میکند. به طور مثال فناوری Petroleum Experts DOF که متعلق به شرکت Petroleum Expert میباشد، رویکردی بی طرفانه از چرخه را نشان میدهد و شرکتها میتوانند حداکثر اطلاعات موجود دربارهی مخازن، چاهها و تاسیسات سطحی را بدست بیاورند.
مزیتهای استفاده از میدانهای نفتی دیجیتال:
1. فناوری قابل ارتقا و توسعه
2. تست چاه و تشخیص مرتبط با بررسی های PVT
3. نظارت بر چاه
4. کنترل کیفیت تجهیزات
5. کنترل کیفیت کل سیستم
6. بهینهسازی
7. پیش بینی
8. تغییر گردش کار به منظور دستیابی به هدف
1. پروژهها و اقدامات صورت گرفته در این صنعت:
a. پشتیبانی کامل از مناقصات فعالین مطرح در صنعت نفتوگاز در زمینه های تشریفات گمرکی و ترخیص محمولات بصورت فله و کانتینری در گمرکات کشور
b. انجام خدمات کارگزاری و حقالعملکاری گمرکی محصولات نفتوگاز به منظور صدور به کشورهای مختلف در گمرکات جنوب ایران
c. ارایه خدمات مشاورهای تخصصی در زمینه مهندسی لجستیک برای برخی از فعالین مطرح صنعت نفتوگاز که بصورت یکپارچه از مرحله عارضهیابی تا طراحی و اجرا صورت پذیرفته است.
d. ارائه خدمات یکپارچه لجستیکی (درب به درب) کالاهای وارداتی مورد نیاز در صنعت نفتوگاز اعم از تشریفات گمرکی در مبدا، حملونقل بین الملل ( بصورت حمل و نقل دریایی، حمل و نقل هوایی، حمل و نقل زمینی، حمل و نقل ریلی، حمل و نقل چندوجهی)، ترانزیت داخلی و ترخیص اقلام بالغ بر 170 سند
2. پروژه های قابل انجام در این صنعت:
a. طراحی ساختار و شبکه زنجیره تامین صنعت نفتوگاز
b. طراحی سیستم لجستیک یکپارچه برای صنایع نفتوگاز
c. عارضه یابی یکپارچه لجستیک و زنجیره تامین صنعت نفتوگاز
d. برگزاری دورههای آموزشی تخصصی در رابطه با کلیه مباحث لجستیک و زنجیره تامین برای فعالین صنعت نفتوگاز
e. پشتیبانی کامل از کلیه خدمات مورد نیاز شرکتهای فعال در عرصه نفتوگاز در زمینه فناوری اطلاعات اعم از طراحی ساختار شبکه، اتوماسیونهای یکپارچه سازمانی ، سهولت در ارتباطات درون و بیرون سازمانی با استفاده از تکنولوژی Voip و امنیت اطلاعات
گروه بین المللی نسیم اطلس با 11 سال تجربهی عملیاتی کارآمد در زمینه مدیریت لجستیک و زنجیره تامین و همکاری با شرکت های مطرح، به شناخت کامل در مورد نیازهای صنعت نفتوگاز رسیده است و آمادگی کامل خود را جهت انجام کلیه پروژه های مطرح شده در فوق با هدف بهبود وضعیت زنجیره تامین صنعت نفتوگاز و لجستیک در صنعت نفتوگاز اعلام میدارد. میتوانید به تخصص ما اعتماد کنید.