آیا یک محموله می تواند مشمول چندین قانون اینکوترمز شود؟

همانطور که پیش از این در مقاله ای به طور کامل قوانین اینکوترمز را با هم بررسی کردیم، دانستیم که قوانین اینکوترمز، مجموعه ای از استانداردهای شناخته شده در سرتاسر جهان هستند که در قراردادهای بین المللی و داخلی، از آنها برای پیشبرد معاملات تجاری استفاده می شود.

اتاق بازرگانی بین المللی (ICC)، اولین قوانین Incoterms را در سال 1936 منتشر کرد. از آن زمان تاکنون این قوانین توسعه یافته اند و گاهی براساس مسائل روز بازرگانی بروزرسانی می شوند. این قوانین در سال‌های 1957، 1967، 1976، 1980، 1990، 2000، 2010 و 2020 مورد بازنگری قرار گرفت تا با توسعه و گسترش تجارت جهانی دستخوش تغییر شد. 

قوانین اینکوترمز اکنون به استاندارد قوانین تجارت بین المللی تبدیل شده و توسط کمیسیون حقوق تجارت بین الملل سازمان ملل متحد (UNCITRAL) به عنوان استاندارد جهانی برای تفسیر رایج ترین اصطلاحات در تجارت خارجی به رسمیت شناخته شده است.

با اجرایی شدن قوانین اینکوترمز در 1 ژانویه سال 2020، همه قراردادهای مذاکره شده تحت سایر نسخه های قبلی قوانین اینکوترمز هنوز معتبر هستند؛ زیرا طرفین قرارداد برای فروش کالا می توانند هر نسخه از قوانین را انتخاب کنند، تا زمانی که نسخه انتخاب شده به صراحت مشخص شده و به توافق هر دو طرف درآمده باشد.

طبق گفته اتاق بازرگانی بین‌المللی، آخرین نسخه قوانین اینکوترمز (2020) ارائه ای ساده‌تر و واضح‌تر از قوانین را به نمایش میگذارد که شامل زبان بازنگری شده، مقدمه گسترده، یادداشت‌های توضیحی و مقالاتی است که مرتب شده‌اند تا منطق یک قانون را بهتر منعکس کنند.

اما سوالی که مطرح میشود این است که آیا "یک محموله می تواند چندین قانون اینکوترمز داشته باشد؟"
پاسخ ساده و مختصر این است که خیر، یک محموله نمی تواند چندین قانون اینکوترمز داشته باشد.

یک محموله می تواند در حین پروسه حمل و نقل بین المللی، فروشندگان و خریداران مختلفی داشته باشد. به عنوان مثال، فروشنده اول می تواند کالا را بر اساس قانون FCA  به اولین خریدار بفروشد. در مرحله بعد خود این خریدار، میتواند همان کالایی را که در کشتی خریداری کرده است، بر اساس قوانین CPT، CIP یا DAP بفروشد. 

هیچ محدودیتی برای تعداد فروشندگان و خریدارانی که ممکن است در خرید و فروش کالا نقش داشته باشند وجود ندارد. اما باید به خاطر داشت که فروشنده نمی تواند با خریدار یکسان، برای یک محموله، قوانین متعدد اینکوترمز داشته باشد.

خیلی از خریدهای بین المللی، بر اساس این قوانین انجام می شود. بنابراین هنگام توافق در مورد انتخاب هر قانون اینکوترمز باید بسیار دقیق عمل شود.

همچنین فاکتورها باید منعکس کننده موارد افزودنی مختلف مانند فرآیند تحویل (به بندر / پایانه)، بیمه و ... باشند؛ زیرا مقامات گمرکی عوارض قابل پرداخت را بر اساس ارزش اعلام شده در فاکتور تعیین می کنند.

کشورهای مختلف دارای ارزش های متفاوتی هستند که بر اساس آن عوارض را محاسبه می کنند. هیچ خریداری مایل به پرداخت عوارض با ارزش بالاتر از مقدار لازم نیست. به عنوان مثال، در آفریقای جنوبی عوارض بر روی ارزش FOB محاسبه می شود و بنابراین گمرک باید ارزش FOB را در فاکتور مشاهده کند.

از ابتدا، قوانین اینکوترمز با هدف کمک به معامله گران برای جلوگیری از ایجاد سوء تفاهم های پرهزینه بوسیله روشن کردن وظایف، هزینه ها و خطرات موجود در پروسه تحویل کالا طراحی شد. اما دیده شده است که با افزایش حجم و پیچیدگی تجارت جهانی، احتمال استفاده نادرست از قوانین اینکوترمز نیز افزایش می یابد. بنابراین همواره آگاه باشید تا هنگام صادرات و واردات، حوزه اختیارات قوانین اینکوترمز را به طور دقیق  بررسی کنید.
 

سارا پازری (کارشناس بازاریابی دیجیتال)